Kako izgleda unutrašnjost pravoslavne crkve

Svaka vjerska ustanova ima određena ustaljena pravila gradnje i organizacije, pa tako i pravoslavna crkva. Naravno, postoje određene iznimke tamo gdje je to neophodno zbog prostornih ili vremenskih prilika ili u zavisnosti od vremena u kojem je građevina nastala. Svaka crkva posjeduje distinkciju svetog i profanog prostora i sastoji se iz tri osnovna dijela: prvi – priprata, dio gdje se pale svijeće, drugi – naos, centralni dio u kojem stoje vjernici, treći – oltar, najsvetiji dio koji se nalazi na istoku. Najčešće crkve imaju formu kupole, čiji broj ima određenu simboliku. Kupola može biti 2, 3, 5, 7 ili 13. Pravoslavni hramovi se postavljaju i grade u pravcu istok-zapad.

Prostor oltara obično je uzdignut, dok je sredina slobodna za kretanje vjernika. U pravoslavnoj crkvi ne bi trebalo biti stolica, kao ni odvojenih prostora za ispovijedanje. Tokom molitve sveštenici i vjernici sve vrijeme stoje, a u pravoslavnoj crkvi dnevno može biti obavljena samo jedna liturgija. Pregrada koja dijeli profani i sveti dio crkve naziva se ikonostasZid sa ikonama i religijskim slikama koji odvaja sveti od profanog prostora u pravoslavnim crkvama. Ikonostas ujedno ima i značajnu umjetničku ulogu, a pored troja vrata, na sebi ima i brojne ugrađene ikone, čije scene predstavljaju posebnu priču iz vjerskih knjiga. Srednja vrata nazivaju se carske dveriVrata na ikonostasu u pravoslavnoj crkvi koja odvajaju sveti prostor i kroz koja mogu prolaziti samo posvećena lica. Uzvišeno mjesto na desnoj strani oltara, gdje stoje pjevači, naziva se klirosUzvišeno mjesto u pravoslavnoj crkvi na desnoj strani oltara gdje stoje pjevači .

Pored ikonostasa, crkve su ukrašene i svetačkim slikama izrađenim u drvetu ili platnu, koje se nazivaju ikone i pretežno prikazuju Hrista, Bogorodicu, svece, evanđeliste, arhanđele i sl. Pred ikonama Bogorodice i svetitelja pale se kandilaPosuda u koju se sipa ulje i konopac i koje gori kao svijeća. U pravoslavnoj religiji se ono obično pali pred misu i gori u toku iste ili svijeće. Ikonama najukrašenije crkve u Bosni i Hercegovini su u Sarajevu, Tešnju i Zvorniku.

Sami građevinski elementi u crkvi koriste se kao platna i podloge za slikanje, pa je tako u principu svaka pravoslavna crkva oslikana od „poda do plafona“, što se radi nakon finaliziranja gradnje crkve, nakon čega se vrši i njeno osvještavanje. Naravno, postoje izuzeci, pa je tako npr. Plava crkva u Banja Luci zbog nedostatka sredstava ostala neoslikana. Samo oslikavanje crkve vrši se po ustaljenim pravilima i ima svrhu da vizuelno prepriča određene segmente Biblije, svete pravoslavne knjige. Varijacije u crtežima se javljaju i zavise od autora radova, dok je priča koju one pričaju uvijek ista.

Manja crkvica koja je dozidana uz veću ili se nalazi u sklopu nje naziva se paraklisManja crkva koja je prizidana uz veću ili se nalazi u sklopu nje.